ایران و جامعۀ ملل

تجربهء جنگ جهانی اول،بسیاری از متفکران و سیاستمداران جهان را برانگیخت تا برای جلوگیری از تشدید اختلافات و استقرار صلح و امنیت بین‌المللی کمک کند.این‌ اندیشه،پس از کنفرانس صلح و رسای عملی گردید.ایران‌ نیز که به نوعی مستقیم یا غیرمستقیم مورد تهدید استعمار و تجاوز قرا گرفته بود،در اندیشهء حفظ استقلال پس از جنگ‌ بزرگ بود؛لذا جامعهء ملل را ابزار مناسبی برای دستیابی به‌ این مهم می‌انگاشت.موضوع مقالهء حاضر،چگونگی‌ عضویت ایران در جامعهء ملل و اقداماتی است که از این طریق‌ تا پایان جنگ دوم انجام گرفت.